پل خواجو از ابتدای ساخت، علاوه بر رفت‌وآمد، کاربری تفریحی نیز داشت پل خواجو در شرق سی‌وسه پل از پل‌های تاریخی اصفهان است؛ پلی که در زمان شاه عباس دوم صفوی در سال ۱۰۶۰ هجری قمری ساخته شد و در زمان خود از زیباترین پل‌های دنیا به شمار می‌رفت. پل خواجو با ۱۳۳ متر طول، ۱۲ متر عرض و ۷٫۵ متر معبر از نظر استحکام، تقارن و سبک معماری، یکی از پل‌های منحصربه‌فرد ایران است و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است؛ پلی که بسیاری آن را با پل طبیعت تهران مقایسه می‌کنند؛ زیرا در طول تاریخ، علاوه بر رفت و آمد از روی زاینده رود، از این پل برای تماشای مسابقه‌های قایقرانی، تفریح و خوش‌گذرانی پادشاه و همراهیانش استفاده می‌کردند.
پیاده‌روی روی پل خواجو به‌ویژه هنگام غروب و اوایل شب، از لذت‌بخش‌ترین تجربیاتی است که می‌توان در اصفهان کسب کرد. سرتاسر پل خواجو، پر است از معماری و کاشی‌کاری‌هایی بی‌نظیر که زیبایی آن را دو چندان کرده‌اند. مجسمه شیرهای سنگی، قبله‌نما، تداعی‌نمایی از گنبد حرم امام رضا (ع)، شمع پل خواجو، سقف‌های طاق چشمه‌ای (منحنی)، تخته سنگ دیواره‌ها، عقاب تیزچنگال بر فراز زاینده رود، ملاط و سنگ قبرهای عجیب از عجایب پل خواجو هستند. این پل به دلیل رمز و رازهایش هم شهرت دارد و وجود علامت‌های عجیب و غریب، کشف قبرهای مرموز در اطراف آن از جمله این رمز و رازها محسوب می‌شوند. نام پل خواجو در سال ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آدرس: اصفهان، پل خواجو
0 نظر