قلمکاری یکی از صنایع دستی پارچه‌ای اصفهان است که قدمت آن به دوره حکومت پادشاهان مغول برمی‌گردد؛ زمانی که این هنر برای تزیین لباس و پارچه‌های کتان، ابریشم، پنبه و چلوار به کار می‌رفت. اوج قلمکاری در زمان حکومت پادشاهان صفوی بود و تا زمان قاجار نیز رونق داشت. از جمله موضوعات سفره‌ها و پارچه‌های قلمکار می‌توان به طرح‌ها و نقش‌های سنتی، به تصویر کشیدن داستان‌های مذهبی و حماسی، داستان‌های ادبیات ایران، شکارگاه و طبیعت و حیوانات اشاره کرد.

پارچه‌های قلمکاری مورد توجه ویژه درباریان بود و بیشتر لباس آن‌ها از قلمکار زر یا اکلیلی تهیه می‌شد. در آن دوران محل‌های مخصوصی برای خرید لباس درباریان در بازار قیصریه اصفهان وجود داشت و پارچه‌های قواره‌ای قلمکار یا «دلگه» در آن‌ها به فروش می‌رسید.